Triple Aim, een nieuwe trend in zorgland?

In veel landen in West-Europa zien we overeenkomstige trend: een sterk vergrijzende bevolking, een significante toename van chronische aandoeningen, prijsstijging voor zorgkosten en niet als laatste de vooruitgang van de medische technologie. Door deze ontwikkelingen wordt het steeds lastiger om ervoor te zorgen dat de stijging van de zorgkosten niet exponentieel toeneemt. De uitdaging is dus eenvoudig te omschrijven: de kwaliteit van de zorg moet verbeteren, de gezondheid van de bevolking moet stijgen waarbij de kosten per hoofd van de bevolking dalen.

Dit is de basis van de Triple Aim filosofie.

De afgelopen tientallen jaren is er in de Benelux vooral op ketenzorg (ook wel: disease management) gefocust. Vooral waren chronische aandoeningen zoals Diabetes, COPD en cardiovasculair risicomanagement speerpunten. Zorgkosten worden echter niet alleen veroorzaak en verklaard door de problematiek die veroorzaakt wordt door de ziekte of aandoening. Langzaam wordt de scope verlegd richting welzijn en op het bevorderen van gezondheid en geluk. Het doel is om mensen die kampen met een aandoening zo lang als mogelijk zelfstandig te laten leven. Hier zien we een duidelijke parallel richting de doelstellingen van de 3 decentralisaties bij de overheid, die vanaf 1 januari 2015 hun intrede hebben gedaan.

Veel van de mensen die tot deze groep behoren hebben vanaf 1 januari 2015 te maken met de gemeente vanuit de transitie die heeft plaatsgevonden op het sociale domein. Een logisch gevolg is dat de verantwoordelijkheid vanuit de 1e-lijnszorg en het sociale domein groter worden.

Vanuit de Triple Aim gedacht kan een dergelijke uitdaging prima worden aangepakt. Een verregaande samenwerking of zelfs integratie vanuit het sociale domein en de zorgsector zouden de trends positief kunnen beïnvloeden.

Een van de problemen waar we vandaag de dag tegenaan lopen is de versnipperdheid van zorglevering aan deze groep mensen. Alle bekende lijnen vanuit de zorg zijn er vaak bij betrokken inclusief de professionals in het sociale domein. Organisatie van volledig geïntegreerde zorg is erg complex. We zien dan ook helaas dat afstemming tussen alle zorgverleners nogal eens ontbreekt. Een voorbeeld: doordat er weinig natuurlijke verbindingen bestaan tussen het ziekenhuis en de thuiszorg zien we de laatste jaren binnen deze groep een stijging van de zorgconsumptie in de tweede lijn (bijvoorbeeld een stijging van het aantal bezoeken aan de afdeling spoedeisende hulp).

Wij zijn overtuigd van Triple Aim, u ook?