Volgende stappen binnen Tripple-Aim

In mijn vorige blog had ik het al over Tripple-Aim.

Inmiddels zien we in de zorg dat veel zorgverzekeraars maar zeker ook instellingen deze filosofie hebben omarmd. Het hand in hand samengaan van minder kosten en een hogere kwaliteitsbeleving en kwaliteitsbewustzijn doen op steeds meer deelgebieden van de gezondheidszorg zijn intrede.

Een nieuwe stap is het model: shared savings. Alle stakeholders proberen samen een besparing te bereiken en de opbrengsten hiervan te delen. Het zal duidelijk zijn dat het maken van dit soort (keten-) afspraken een stimulans is om met name kostenbewust om te gaan met gelden.

Wanneer besparingen worden gerealiseerd wordt (een deel van) het bespaarde bedrag uitbetaald aan zorgaanbieders en eventuele andere stakeholders.

Ook doet het populatiemanagement haar intrede in de zorg. Een logische vervolgstap waarbij de tripple-aim gedachte wordt toegepast op een specifiek gebied of een specifieke doelgroep. Vanuit diverse zorgverzekeraars worden er op dit moment initiatieven ontplooid om voor specifieke doelgroepen proeftuinen te ontwikkelen via de tripple-aim gedachte.

Toch verbazen wij ons nog elke dag dat wanneer goede initiatieven vanuit de zorg worden aangedragen, de zorgaanbieders tegen een muur aanlopen. Veel (onnodig) papierwerk, bureaucratie en vaak onbegrip voor planen is wat ervaren wordt.

Wellicht is het een idee om het project: "minder regeldruk in de zorg" ook eens in het tripple-aim jasje te gieten.

Recent hadden wij met een zorgverzekeraar nog een discussie over een nieuw pilotproject vanuit de tripple-aim gedachte. Gevraagd werd hoe vanuit de tripple-aim gedachte de toegevoegde waarde berekend zou kunnen worden. Vanuit een simpele redenering kan de toegevoegde waarde worden uitgedrukt:

bereikte gezondheidsresultaten

Toegevoegde waarde = --------------------------------------------------------------

kosten voor het bereiken van de resultaten